จงทำตัวให้เหมือนพัดลม

จงทำตัวให้เหมือนพัดลม

พัดลม เป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่งที่เรียกได้ว่า ขาดไม่ได้เลย ทุก ๆ บ้านต้องมีพัดลม เราต้องอาศัยพัดลมในการให้ความเย็น ถึงแม้ว่าแอร์จะทำความเย็นให้ได้มากกว่า แต่ผมจะไม่พูดถึงแอร์ก็แล้วกัน เพราะมันแพง เปลืองค่าไฟด้วย

เวลาเราเปิดพัดลม เราจะได้รับความเย็น เพราะพัดลมเป่าความเย็นมาให้เรา ถ้าเราเปิดพัดลมทั้งวัน พัดลมก็ทำงานทั้งวัน เราเองก็เย็นทั้งวันเช่นกัน ถึงแม้ว่าตัวพัดลมเอง มันจะทำงานจนร้อน หมุนอยู่ทั้งวันจนมอเตอร์มันร้อน แต่มันก็ยังพัดความเย็นมาให้เราอยู่ดี เพราะนั่นคือหน้าที่ของมันในฐานะที่เป็นพัดลม ถึงตัวมันเองจะร้อนสักแค่ไหน มันก็ยังคงสร้างความเย็นให้กับผู้ที่อยู่ตรงหน้ามันเหมือนเดิม

พัดลมจะเป่าลมมาหาผู้ที่อยู่ตรงหน้ามัน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม มันจะทำให้เย็นได้หมด หมาอยู่ตรงหน้ามัน มันก็ทำให้หมาเย็น คนอยู่ตรงหน้ามัน มันก็ทำให้คนเย็น คนดีอยู่ตรงหน้ามัน มันก็ทำให้คนดีเย็นได้ คนชั่วอยู่ตรงหน้ามัน มันก็ทำให้คนชั่วเย็นได้เท่า ๆ กัน ไม่มีแบ่งแยก

คนจะชื่นชมมันว่า “โอ้ พัดลมนี้ดีจังเลย” มันก็ทำให้คนนั้นเย็น หรือคนจะด่ามันว่า “ไอ้เจ้าพัดลมนี่มันแย่จริง ๆ ทั้งเก่า ทั้งฝุ่นเขรอะ” มันก็ยังเป่าลมให้คนคนนั้นได้รับความเย็นอยู่เหมือนเดิม

ทีนี้ถ้าลองมาเปรียบเทียบกับมนุษย์เรา ถ้าเราสามารถทำตัวให้เหมือนพัดลมได้ จะเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ เลยทีเดียว ซึ่งผมเชื่อว่า เราทำได้อยู่แล้วแหละ ขึ้นอยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่ทำก็แค่นั้นเอง มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐนี่ เราทำได้หมดแหละ ถ้ามีใจ จริงไหมครับ

ในการใช้ชีวิตในแต่ละวัน เราต้องพบปะผู้คนเป็นจำนวนมาก แต่ละคนก็มีอุปนิสัยใจคอแตกต่างกันไปตามพื้นเพของแต่ละคน

เวลาเราต้องทำงานร่วมกับคนอื่น หรือต้องสนทนาปราศรัยกับคนอื่น จะพอเป็นไปได้ไหมที่เราจะแสดงออกด้วยกิริยาท่าทางหรือวาจาที่เป็นมิตรกับคนคนนั้นให้ได้มากที่สุด สุภาพให้ได้มากที่สุด อ่อนโยนและอ่อนหวานให้ได้มากที่สุด เพื่อให้เขามีความเย็นใจ มีความสบายใจที่ได้คุยกับเรา หรือได้ทำงานร่วมกับเรา

ให้แสดงออกด้วยจิตที่ประกอบด้วยเมตตาต่อบุคคลที่อยู่ตรงหน้า โดยไม่ต้องมีข้อแม้ว่า คนคนนั้นจะเป็นคนดีหรือไม่ดี จะเป็นคนที่เราชอบหรือคนที่เราเกลียด ให้มองข้ามสิ่งเหล่านี้ไป แล้วคิดเพียงแค่ว่า คนที่ทำงานกับเรา คนที่สนทนากับเรา คนรอบข้างเรา ต้องได้รับความเย็นกายสบายใจจากเรามากที่สุด คิดเพียงแค่นี้พอ

อย่าไปคิดว่า คนนี้ฉันเกลียด คนนี้ฉันชอบ คนนี้ฉันรัก คนนี้เกลียดมาก คนนี้เกลียดน้อย อะไรทำนองนี้ ตัดความรู้สึกเช่นนี้ออกไปจากใจเสีย แล้วมอบความเมตตากรุณาให้คนรอบข้างอย่างไม่มีอคติ ไม่มีข้อแม้

ถ้าเราทำได้เช่นนี้ ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรา ร่วมงานกับเรา เขาจะได้รับความสบายใจที่ได้คบหากับเรา และแน่นอนว่า ตัวเราเองจะมีความสบายใจ มีความสุข จากการกระทำของตัวเองด้วย

นอกเหนือจากนั้น บุคคลทั้งหลายที่ได้รับความสบายใจจากเรา เขาก็จะแสดงออกกับเราเฉกเช่นเดียวกัน

เมื่อเป็นเช่นนี้ ต่างคนก็ต่างแสดงออกต่อกันด้วยความเมตตาอารี เราก็สุข เขาก็สุข แล้วความทุกข์ใจ ความไม่สบายใจ ความขุ่นเคืองใจ จะมีมาแต่ที่ไหน ไปไหนมาไหน เจอหน้าใคร ๆ เราก็ยิ้มให้เขาได้อย่างไม่ขวยเขิน เขาก็ยิ้มให้เราได้อย่างไม่ต้องเสแสร้ง ลองคิดดูสิว่า บ้านเมืองเราจะมีความสุขสักแค่ไหน

ลองเปิดพัดลมแล้วนั่งพิจารณาดูครับ ถ้าพัดลมไม่ได้พัง คุณจะมองเห็นธรรมะบางอย่างจากพัดลม.