บทกลอนสอนใจ EP.9

บทกลอนสอนใจ EP.9

มีธรรมก็มีสุข

จิตมีธรรม ธรรมช่วย อวยสุขให้
ขาดธรรมไซร้ จิตใจ ไม่สุขศรี
จิตมีธรรม ธรรมช่วย อำนวยดี
ธรรมไม่มี ดีไม่มา พาจิตตรม

จิตมีธรรม ธรรมป้อง คุ้มครองจิต
จิตวิปริต ขาดธรรม นำขื่นขม
จิตรักษ์ธรรม ธรรมรักษา พาชื่นชม
จิตโง่งม ไม่รักษ์ธรรม จะช้ำทรวง.

ค่อย ๆ สร้างบารมีจะดีเอง

แม้ไม่มี เงินทอง กองเป็นตั้ง
ไม่มีตังค์ มากมาย อย่างใครเขา
อย่าน้อยเนื้อ ต่ำใจ ให้ซึมเซา
เพราะบุญเรา บุญเขา ไม่เท่ากัน

อย่ามัวนอน ถอนใจ ว่าไร้โชค
มัวเศร้าโศก ท้อไป ใจอาศัลย์
บุญเก่าก่อน จะมากน้อย ค่อยว่ากัน
ปัจจุบัน เร่งสร้างใหม่ ให้จงดี

ตราบยังมี เรี่ยวแรง ให้แข็งขัน
สู้บากบั่น เข้าไว้ อย่าหน่ายหนี
สะสมทรัพย์ ประกอบกับ ทำกรรมดี
คงมั่งมี สักวัน อย่าหวั่นใจ

อนึ่งทำ ความดี ทีละน้อย
ทำบ่อยบ่อย เพิ่มทุน เป็นบุญใหญ่
ค่อยค่อยสร้าง สั่งสม อบรมไป
แล้วจะได้ ชื่อนี้ “ผู้มีบุญ”.

การสั่งสมบุญนำสุขมาให้

สั่งสมบุญ เป็นเหตุให้ ใจมีสุข
สั่งสมบุญ ไม่มีทุกข์ มาคลุกเคล้า
สั่งสมบุญ เป็นเหตุให้ ไม่ซึมเซา
สั่งสมบุญ แล้วใจเรา จะชื่นบาน

สั่งสมบุญ บาปทั้งหลาย ไม่กรายใกล้
สั่งสมบุญ แล้วทำให้ ใจกล้าหาญ
สั่งสมบุญ เป็นเหตุสร้าง ทางนิพพาน
สั่งสมบุญ กันเถิดท่าน สุขสันต์เอย.

บัณฑิตย่อมไม่โอ้อวด

พาลชน มักอวดตน ว่าเป็นปราชญ์
คนฉลาด แม้เป็นปราชญ์ ก็นิ่งเฉย
คนชั่วช้า อวดว่าข้า ดีจังเลย
คนดีเฉย นิ่งไว้ ไม่อวดดี.

จะรักใครรักให้จริง

จะรักใคร รักให้จริง อย่ากลิ้งกลอก
อย่ารักลวง รักหลอก ให้ชอกช้ำ
จงแสดง ความรัก จากการทำ
อย่าเพียงพร่ำ คำหวานหู ให้ดูดี.

แค่คุมจิตให้ดีก็พอ

ใครจะชัง ช่างเขา เราอย่าทุกข์
ใครดูถูก อย่าไปทุกข์ กับคำเขา
ใครดุด่า ว่าบ่น ก็ทนเอา
คุมจิตเรา ให้ดี แค่นี้พอ.

จงคิดดีพูดดีทำดี

คิดแต่ดี ดีแน่ แม้แค่คิด
พูดแต่ดี มากมิตร สนิทสนม
ทำแต่ดี มากล้น คนชื่นชม
จงนิยม คิดพูดทำ แต่กรรมดี.

ทำตัวดีจึงมีค่า

ทำตัวดี ชีวี มีคุณค่า
ทำตัวทราม ต่ำช้า ค่าหดหาย
ทำตัวดี งามสุนทร์ คุณมากมาย
ทำตัวร้าย คุณค่าหาย ไม่เหลือดี.

ทะเลทุกข์มันกว้างใหญ่

ทะเลทุกข์ กว้างใหญ่ ไพศาลเขต
มีกิเลส คุมแดน แสนแน่นหนา
ปุถุชน ผู้เขลา เบาปัญญา
ไม่อาจฝ่า ข้ามเขต กิเลสมาร

มีสิ่งเดียว คือธรรม พระสัมพุทธ
จะพาหลุด ทุกข์ใหญ่ ในสงสาร
พาหมู่สัตว์ พ้นเขต กิเลสมาร
ถึงนิพพาน อันเลิศ ประเสริฐคุณ.