ถ้าจิตใจดีแล้ว การพูดก็ดี การกระทำก็ดี “จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว” คำๆ นี้คงเป็นที่คุ้นหูของใครหลายๆ คนนะครับ เรามักจะได้ยินคำนี้กันบ่อยๆ ซึ่งก็จริง ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เป็นเช่นนั้นตลอดมา ปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้นอยู่ และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป คนเราไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม ล้วนแล้วแต่มาจากจิตเป็นตัวสั่งการทั้งนั้น จิตสั่งการออกมาดี เราก็ทำดี จิตสั่งการออกมาชั่วๆ เราก็ทำมันไปแบบชั่วๆ...
ถ้าจิตใจไม่ดี การพูดก็ไม่ดี การกระทำก็ไม่ดี เป็นธรรมดาอยู่เอง ที่คนเรานั้น บางครั้งก็ทำดี บางทีก็ทำชั่ว บางครั้งก็พูดดี บางทีก็พูดเลวๆ ออกมา แต่เมื่อจะว่ากันตามหลักแล้ว กายที่มันทำดีหรือชั่ว มันก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไร ปากที่พูดดีหรือชั่ว มันก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไร มันเป็นไปตามอำนาจของจิตที่สั่งการทั้งนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา…….มโนเสฏฺฐา มโนมยามนสา...
ถ้าคิดดีก็ดีไป แต่ถ้าคิดไม่ดีนี่สิ มันจะเป็นภัยแก่ตัวเองนะ หรือยิ่งไปกว่านั้น มันอาจจะเป็นภัยต่อคนรอบข้างหรือสังคมโดยรวมก็เป็นได้ ดังคำที่มีผู้กล่าวเอาไว้ว่า “ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว”
