บทกลอนสอนใจ EP.3

บทกลอนสอนใจ EP.3
ควรคบเพื่อนดี หลีกหนีเพื่อนชั่ว
บัณฑิตชน คนดี อยู่ที่ไหน
แม้จะไกล แสนไกล ควรไปหา
พาลชน คนใจบาป หยาบมนา
อยู่ตรงหน้า ก็ควรปลีก หลีกให้ไกล.
คนอื่นเขาด่า ไม่ใช่ว่าเราจะเลว
ใช่จะเลว เพราะคน มาก่นด่า
ใช่จะดี มีคุณค่า เพราะคนซ้อง
ใช่จะชั่ว หรือดี ที่ใครมอง
แต่ทั้งผอง อยู่ที่กรรม เราทำเอง.
ทำดีย่อมมีสุข
หากมีศีล มีธรรม นำชีวิต
ทำพูดคิด แต่ชอบ กอปรกุศล
เว้นกรรมบาป หยาบชั่ว ไม่กลั้วปน
ย่อมนำตน สุขล้น พ้นอบาย
หากขาดศีล ขาดธรรม ประจำจิต
ทำพูดคิด กรรมหยาบ บาปทั้งหลาย
ประพฤติตน เกลือกกลั้ว มั่วอบาย
ย่อมวอดวาย เพราะประมาท ขาดศีลธรรม.
นิ่งได้ใจเป็นสุข
เขาด่าเรา เราด่าตอบ กอปรวิวาท
เขาฟิวส์ขาด เราขาดฟิวส์ หน้านิ่วใส่
เขาด่ามา เราตั้งหน้า ด่าตอบไป
เขาแค้นใจ เราก็แสน แค้นฤดี
เขาด่าเรา เรานิ่ง หยิ่งศรีศักดิ์
เขาทุกข์หนัก เราไซร้ ไร้ทุกขี
เขาด่าเรา เรานิ่งไว้ ไม่พาที
เขาร้อนจี๋ เราเย็น ไม่เป็นไร.
มัวจมกับทุกข์ ความสุขย่อมไม่มี
ถ้ามัวตรม จมอยู่ กับความทุกข์
แล้วความสุข จะมี จากที่ไหน
มัวคิดถึง เรื่องทุกข์ อยู่ร่ำไป
แล้วเมื่อไร ความสุขใจ ถึงจะมี.
อยากสำเร็จต้องลงมือทำ
อย่ามัวรอ เทวดา มาเสกสรร
อย่ามัวรอ เทพสวรรค์ ปั้นแต่งให้
อย่ามัวรอ พรหมลิขิต ขีดเส้นชัย
ปองสิ่งใด จงเพียรเข้า อย่าเฝ้ารอ.
เกิดเป็นคนทั้งทีดีให้ได้
เกิดเป็นคน ทั้งที ต้องดีได้
ศีลธรรมไซร้ จะต้อง ปองรักษา
ทุกชีวี ที่เกิด กำเนิดมา
จะมีค่า เพราะความที่ มีศีลธรรม.
ความดีคือศักดิ์ศรีของคน
เกิดเป็นคน ทั้งที มีศรีศักดิ์
ต้องรู้จัก มีใจรัก ในศักดิ์ศรี
หมั่นสร้างสม อบรม บ่มความดี
ได้ดังนี้ ไม่เสียที ที่เป็นคน.
มีมิตรมากมายไม่หม่นหมอง
แม้มั่งมี มากมาย ไม่มีมิตร
แคล้วคนคิด คบค้า คลายครึกครื้น
ย่อมย่ำแย่ ยุ่งยิ่ง ยากหยัดยืน
ไร้ราบรื่น รุ่งเรือง เรื่องไรไร
เมื่อมีมิตร มากมาย ไม่หมองหม่น
ครบครันคน คบค้า คิดครวญใคร่
ยามยุ่งยาก ยับยั้ง อย่างเยื่อใย
เรื่องไรไร ราบรื่น รุ่งเรืองรอง.
สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง
แม้สี่เท้า ก้าวเดิน ยังเพลินพลาด
อีกนักปราชญ์ ชาติกวี ยังมีพลั้ง
ตึกสูงเยี่ยม เทียมฟ้า มีคราพัง
ทุกสิ่งอย่าง อนิจจัง ไม่ยั่งยืน.
ล้มเหลวอย่าล้มเลิก
อย่าปล่อยให้ ความล้มเหลว ในวันนั้น
มาขวางกั้น ความบากบั่น ในวันนี้
อย่าปล่อยให้ สิ่งเลวร้าย ที่เคยมี
มาป่นปี้ สิ่งดีดี ที่พึงเจอ.
พูดดีมากมีมิตร พูดไม่คิดมิตรหดหาย
พูดดีมากมีมิตร…..พูดไม่คิดมิตรหายหมด
พูดจริงยิ่งงามงด…..พูดโป้ปดหมดราศี
พูดมากมักจะแย่…..จงพูดแค่แต่พอดี
ฉลาดวาทวาที…..พูดให้ดีพูดให้เป็น.