Category: ขัดใจ

มลทินของชีวิต 4 อย่าง ขึ้นชื่อว่ามลทินนั้น ไม่มีใครอยากมี ไม่ว่าจะเป็นมลทินในทางโลก เช่น คำติฉินนินทา การถูกปรับไหมใส่โทษ การได้รับโทษทัณฑ์ทางอาญาหรือทางแพ่ง เป็นต้น หรือจะเป็นมลทินในทางธรรม อันได้แก่บาปอกุศลทั้งหลายทั้งปวง ซึ่งถือว่าเป็นมลทินตัวฉกาจของชีวิต มีพระคาถาบทหนึ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ ใจความว่า อสชฺฌายมลา มนฺตา………อนุฏฺฐานมลา ฆรามลํ วณฺณสฺส...

เวรย่อมระงับลงได้ ด้วยการไม่ผูกโกรธ มีไหมใครที่ไม่เคยโดนด่าเลยในชีวิตนี้ มีไหมใครที่ไม่เคยถูกตีเลยในชีวิตนี้ มีไหมใครที่ไม่เคยถูกคนอื่นทำให้ไม่พอใจเลยในชีวิตนี้ ไหนลองยกมือขึ้นซิ (ไม่ต้องยกจริงๆหละ ถึงยกผมก็ไม่เห็นหรอก อิอิ) ในชีวิตคนเราทุกคนเคยผ่านเรื่องเหล่านี้กันมาแล้วทั้งนั้น จริงไหมครับ ผมเองก็โดนบ่อยเหมือนกัน เฮ้อ แต่ประเด็นมันมีอยู่ว่า เมื่อเราโดนอย่างนั้นแล้ว สภาพจิตใจเราเป็นอย่างไร เช่น เมื่อโดนด่า จิตใจเราเป็นอย่างไร ผูกโกรธไหม...

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คนเราทุกคนเกิดมาย่อมปรารถนาที่พึ่งพาอาศัย ตั้งแต่แรกเริ่มปฏิสนธิอยู่ในครรภ์มารดา ทานอาหารเองไม่ได้ก็ต้องอาศัยอาหารที่มารดาทานเข้าไปไปหล่อเลี้ยง พอถือกำเนิดเกิดมาคือคลอดออกจากครรภ์มารดาก็ยังต้องพึ่งพาอาศัยมารดาทุกสิ่งทุกอย่างอยู่อีก ก่อนจะคลานเป็นก็ต้องพึ่งมารดาบิดาสอนให้คลาน ก่อนจะเดินเป็นก็ต้องพึ่งมารดาบิดาสอนให้เดิน ก่อนจะพูดเป็นก็ต้องพึ่งมารดาบิดาสอนให้พูด ไปโรงเรียนก็ต้องพึ่งครูอาจารย์สอนวิชาความรู้แขนงต่าง ๆ พอแก่ตัวมาก็ต้องพึ่งลูกพึ่งหลานช่วยกิจการงานต่าง ๆ เป็นต้น เรียกได้ว่า ชีวิตคนเราทุกคนล้วนแล้วก็ต้องมีที่พึ่งพาอาศัยด้วยกันทั้งนั้น พึ่งคนอื่นบ้าง เป็นที่พึ่งให้คนอื่นบ้าง ตามเหตุตามปัจจัยที่เป็นไป ที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเป็นแต่เพียงที่พึ่งธรรมดา ๆ...